Je kinderen liggen eindelijk in bed. Jij ploft in de zetel en overloopt de avond. De voorbije uren heb je precies alleen maar “neen” gezegd. Nu ja, gezegd, vaak ook gebruld. Tegen het kind dat wc-papier in het toilet aan het afrollen was. Tegen het kind dat de tv wilde aanzetten terwijl het huiswerk nog niet af was. Tegen het kind dat klaar stond om met een auto op zijn broer te slaan. En op het einde van de avond tegen alle die kinderen samen toen er op de badkamermuren en jezelf meer badschuim hing dan op de kinderen.
Dit was toch niet helemaal hoe je het enkele jaren geleden voorzien had. Dat kinderen krijgen en opvoeden niet altijd rozegeur en manenschijn zou zijn, dat wist je wel. Dat je af en toe streng zou moeten zijn, daar had je rekening mee gehouden. Maar dat je belangrijkste taken zouden bestaan uit bevelen schreeuwen en kinderen uit elkaar houden, dat was toch ook niet de bedoeling.
En het ergste is dat je wel weet dat het niet alleen aan de kinderen ligt, je weet natuurlijk ook dat je soms wat snel je geduld verliest, dat roepen niet helpt, maar toch doe je het…
En wat nu?
Wees lief voor jezelf
Eerst en vooral jezelf een dikke knuffel geven omdat je de voorbije avond hebt overleefd. Je bent inderdaad een mama of papa, maar je bent ook een mens en die maken fouten. Wees lief en zorgzaam voor jezelf zoals je het ook zou doen voor je kind als die een fout maakt en er spijt van heeft.
Overloop de avond en haal er één situatie uit die beter kon
Je weet dat wat je deed beter kon en dat is al heel sterk. Soms doe je dingen uit impuls: je verschiet en roept terwijl je achteraf, of soms op het moment zelf al, weet dat dit niet de meest ideale reactie was.
Kies één situatie uit en bedenk twee of drie manieren waarop je anders had kunnen reageren. Doe dit op een rustig moment, in de zetel, terwijl de kinderen er niet bij zijn, als je alle tijd hebt om na te denken.
Oefen
Heel wat discussies en ruzies doen zich keer op keer voor. Je krijgt zo van je kind heel wat oefenkansen om de nieuwe manieren van aanpak uit te testen. Daaruit zal je merken dat de ene aanpak al wat beter past bij jou en werkt bij je kind dan de andere.
Doe het niet alleen
Ook al sta je er op het moment zelf alleen voor, omdat je een alleenstaande ouder bent of omdat je partner niet thuis is op de momenten dat het mis gaat, doe het niet alleen. Schakel iemand in om mee na te denken: iemand die je kind(eren) zeer goed kent of net iemand die voldoende afstand heeft.
Zorg extra voor jezelf
Als onze kinderen extra lastig zijn, dan kijk ik altijd naar hoe het met mij gaat. Hoe druk heb ik het? Zit ik ergens mee in mijn maag? Want gek genoeg zijn mijn kinderen het lastigst als ik me niet zo goed voel. Alsof ze het voelen…
Soms is extra goed voor jezelf zorgen door op tijd te gaan slapen, door te gaan sporten, door je eens te laten verwennen met een massage, al voldoende om meer rust te hebben in huis.
Ilona Sauwen 